Anlaşmalı boşanma davaları şiddetli geçimsizlik dışındaki boşanma sebeplerinin çözümü olarak kabul görmüştür. Eğer çiftler arasındaki sorun şiddetli geçimsizlik, ciddi kavgalar ve fiziksel şiddet değilse anlaşmalı boşanma iyi bir seçenektir. Anlaşmalı boşanabilmek için de anlaşmalı boşanmanın şartları’nı yerine getirmek gerekir. Anlaşmalı boşanma çiftlerin birbirlerine karşı olan sevginin tükenmesi veya şartların evlilik birliğinin sağlanmasını engellemesi gibi durumlarda çiftlerin ortak olarak aldığı bir karardır. Bir diğer boşanma çeşidi olan çekişmeli boşanmadan daha az yıpratıcı olması, daha kısa sürmesi ve her şeyin en başından belirleniyor olması en büyük avantajlarıdır.

Anlaşmalı boşanmak isteyen çiftlerin mahkemeye gidebilmeleri için belli bazı şartlar vardır. Kısaca anlaşmalı boşanmanın şartları’nı yerine getirmelidirler. Bu şartlar sağlanmadığında veya eksik kaldığında mahkeme anlaşmalı boşanma talebini reddeder. Anlaşmalı boşanma davası açabilmek için öncelikle çiftlerin resmi olarak en az bir yıl evli kalmış olması gerekmektedir. Evlilikleri bir yılı doldurmayan çiftlerin anlaşmalı boşanma talepleri mahkemede hakimce usulen reddedilir.

Anlaşmalı Boşanmanın Şartları

Anlaşmalı boşanmanın şartları’ndan bir diğeri ise “anlaşmalı boşanma protokolü”dür. Anlaşmalı boşanma protokolü, kısaca çiftlerin karşılıklı beyanlarının bulunduğu bir anlaşmadır. İçinde boşanma sebepleri, karşılıklı ithamlar ve velayet, nafaka gibi konulardaki anlaşmalar vardır. Bu belge bir nevi çiftlerin boşanmak için belli şartlarda uzlaşmış olduğunun beyanıdır.

Eğer evlilik tam bir yılını doldurmuş ve anlaşmalı boşanma protokolü düzgün, usulüne uygun ve mantık çerçevesi içinde oluşturulmuşsa, mahkemenin davayı tek celsede sonuçlandırması pekala mümkündür.